grout

English

• grout
  • definition: A mortar or paste for filling crevices, especially the gaps between wall or floor tiles.

Dutch

• dunne mortel, voegspecie, voegmortel, voegmiddel, voegwit (Van Dale)
• vulspecie
• toevoegen (dichtstoppen van naden of voegen)
• raapspecie
• omwoelen
• om(hoog)wroeten
• mortelvulling
• injectiespecie
• injecteren (van voorspankabel)
• grof meel
• [BUILD.] voegmiddel, slurry, cementspecie (voegvulling), cementbrij, aangieten (cement, mortel)
• [CIV.ENG.] spoeling (afval)
• [ENVIRON.] droesem (mortel)
• [GEOTECHN.] grout

External links

• https://premium.oxforddictionaries.com/definition/english/grout

Examples

Dutch	English	Source
-	-	-